Nie mogłam się doczekać, kiedy przyniesie mi ją kurier! I nie mogłam się doczekać, kiedy ją wam pokażę. Czarna tajemnicza amfora, która pewnego dnia wpadła mi w oko na portalu aukcyjnym. Od bardzo dawna żaden zakup nie sprawił mi tyle radości i nie wywołał tylu emocji. Miłość od pierwszego wejrzenia do tajemniczej kamionki, której autor zdaje się być niemal nieznany w internecie…
Czytaj dalej
Byłam pewna, że ten wpis miałam już w notatniku bloga od prawie roku, tymczasem Tom Ford siedzi mi od miesięcy w głowie, układam o nim zdania i, jak się okazuje, nie mam na ten temat zapisanego ani słowa. To będzie karkołomna próba napisać notatkę o tym facecie, bo jak go zmieścić w paru słowach? Postanowiłam umieścić ten temat w cyklu “ikony we wnętrzach” i traktując kultowy album jako punkt wyjścia, napisać wam trochę na temat projektanta, który wszystko, czego się dotknie, zamienia w złoto.
Czytaj dalej
Przechadzając się po stoiskach w ramach Targów Warsaw Home 2018 w Nadarzynie, myślałam sobie, że za moment sieć zapełni się relacjami z wydarzenia i być może po trzecim z kolei artykule z raportem, nie będziecie mieć już ochoty na czwarty a tym samym na dwudziesty ósmy. Dlatego też postanowiłam pokazać wam te targi w zupełnie inne konwencji. Kluczem będzie… puf.
W czasopiśmie L’Officiel właśnie ukazała się sesja Dominiki Jarczyńskiej, a razem z nią, moje wnętrza w tle. Dzisiaj mogę Wam już pokazać więcej z tego, co działo się za kulisami.
Jest taka stara włoska reklama pewnego digestivo. Trawestując jej słowa mogłabym powiedzieć: Nie byłam dotąd na targach Salone del Mobile. Dlaczego? Nie wiem dlaczego. To moja sprawa. A jednak, no właśnie, dlaczego? W końcu wybrałam się. Spędziłam cztery wspaniałe dni we Włoszech. Salone del Mobile w Mediolanie okazały się być pięknym pretekstem.
C’è una vecchia pubblicità italiana di un digestivo. Giocando un po’ con le sue parole potrei dire: non andavo al Salone del Mobile. Perché? Non so, perché. Sono fatti miei. Ma in effetti: perché? Finalmente ci sono andata! Ho trascorso in Italia quattro giorni fantastici. Il Salone del Mobile a Milano è stata una bellissima scusa.
Piotr Polk w roli stolarza, to nie zapowiedź nowego filmu, to prawdziwa historia. To dwudziestoletnia historia, która właśnie ujrzała światło dzienne, dzięki wernisażowi zorganizowanemu w warszawskim show-roomie The Prime przy ul Kopernika.
TRŁ Wiosna 2016 odbyły się dwa tygodnie temu. Byliście? I w ogóle, wiecie, że taka impreza miała miejsce w Warszawie? Zbieram się, żeby opowiedzieć wam o tym, co zobaczyłam, i zebrać się nie mogę.
Mimo że wszyscy już myślą o zimie, wciąż mamy jesień. Muszę się spieszyć, by przed nadejściem zimowej pory zdążyć wam pokazać wszystkie obrazki z mojego jesiennego spaceru. Gdy odwiedziłam Square Space przy Alei Róż, dzień był zimny, ale niezwykle słoneczny. Tęsknię za takim światłem!
Przyznali to sami organizatorzy w entuzjastycznym wpisie zamykającym Targi Rzeczy Ładnych na Facebooku – przymiotniki można sobie darować, kiedy w uczestnikach – twórcach, wystawcach i publiczności buzują emocje, ten fantastyczny rodzaj satysfakcji, który przychodzi, gdy stykamy się z pięknem, entuzjazmem, wielkim ładunkiem pozytywnych bodźców.
Za oknem leje, a ja mam dla Was kolejną porcję wrażeń z jesiennego spaceru po Warszawie. Dzisiaj zza żółtych liści wyłoni się NAP Mysia 3.