Czasie, czasie! Czemu lecisz tak szybko? Tak bardzo chciałam, żeby ta wnętrzarska prasówka ukazała się jeszcze w marcu, a tu proszę: kwiecień! Co prawda dwa z trzech numerów, które chcę wziąć na tapetę, są kwietniowe, ale każdy wie, że ukazały się w marcu. Ach, czasie, czasie! Niech względność działa promieniście, skoro w marcu ukazują się kwietniowe numery, to ja w kwietniu mogę napisać o numerze marcowym.
Początek wiosny to czas na zielony balkon. Spojrzałam ostatnio w górę, przechodząc obok jednej z warszawskich kamienic – ściana usiana balkonami, balkony usiane pustką. Właściwie, cóż w tym złego? Można by ze satysfakcją stwierdzić, że balkony przestały być graciarniami. Może nie wszystkie, ale generalnie chyba jest taka tendencja, jak sądzicie?
Przedstawiając wam kolekcję Kate Spade obiecałam, że osobny wpis poświęcę jej mieszkaniu. Jaki może być dom Kate Spade? Czy jedna z najmodniejszych amerykańskich projektantek urządziła swoje prywatne wnętrza oferowanymi przez siebie produktami?
Jak już wspominałam, nie jestem fanką wielkanocnych ozdób, zwłaszcza tych infantylnych, ale świąteczny zajączek jest dla mnie bardzo specjalnym symbolem. Zając. Nie króliczek, ale zając właśnie.
Dzisiaj zapraszam was na opowieść, której bohaterem będzie pierwsze mieszkanie Gosi. Znacie te emocje, kiedy po raz pierwszy można decydować o tym, czym wypełnią się cztery kąty? To balansowanie między marzeniami a możliwościami (chociaż akurat ten rodzaj akrobacji towarzyszy chyba każdej inwestycji, nie tylko pierwszej).
W pierwszym dniu wiosny zabieram was na zewnątrz. Zobaczmy, jak wyglądają ogrody w Hamptons. Prace ogrodowe właśnie ruszyły, może warto wprowadzić parę zmian wokół domów?
Jak przystało na wnętrzarską blogerkę, przygotowałam dla was wpis z propozycjami dekoracji na wielkanocny stół. Może was zaskoczę, ale nie jestem wielką fanką wielkanocnych ozdób. O ile w okresie Bożego Narodzenia puszczam wodze fantazji i pozwalam sobie na absolutny przepych, o tyle powaga wiosennych świąt nie licuje mi z infantylnymi ozdobami. Nie oznacza to oczywiście, że nie mam dekoracji wielkanocnych. Mam, ale dość minimalne.
Pierwsze spotkanie z wami zakończyło się parę godzin temu. Spotkaliśmy się w klubie MiTo w Warszawie. Było fantastycznie! Powtórzę: czas zadać kłam powszechnej opinii, jakoby internet miał ogłupiać i tworzyć zwodniczą ułudę świata dalekiego od rzeczywistości.
Co mam na myśli pisząc “pomieszczenia utracone”? Dlaczego “zaginiona cywilizacja”? Są takie pomieszczenia, dla których nie mamy miejsca albo w domu, albo nawet w wyobraźni.
Wnętrze jak z obrazka, czyli idealne, upragnione, to z etapu projektu, kiedy projektant może umieścić na renderingach dokładnie to, co sobie wymarzyliśmy. Kiedy renderingi są świetnej jakości, czasami wręcz trudno na pierwszy rzut oka ustalić czy to zdjęcie, czy komputerowa kreacja. Zastanawialiście się może, jak kiedyś, przed erą cyfryzacji, radzono sobie z przedstawianiem klientom finalnej idei?