Dzisiaj zupełnie lightowo. Zabawki we wnętrzach, tego jeszcze nie było! (przynajmniej u mnie). Jak wiadomo, szczegół decyduje o wszystkim (nie będę pisać, kto tkwi w szczegółach, bo według mnie w szczegółach tkwi piękno, a nie żadne tam jakieś nieproszone łajzy).
Mając lat całkiem dużo kupiłam sobie pierwszy w życiu telewizor. Podłączyłam wszystkie kabelki, pudełeczka, uruchomiłam programy i po pierwszej chwili oszołomienia zadałam sobie pytanie: co ja paczę?
Papier do szuflad, prawdopodobnie większość z was nawet nie wie o istnieniu takiego produktu. Na polskim rynku jest on dostępny tylko sporadycznie, przez zabłąkanie, natomiast w takich chociażby Włoszech to stała kategoria produktowa we wszystkich wnętrzarskich sklepach i marketach. Na co on komu?
Zastanawialiście się kiedyś nad tym? Jak dopasować wazon do kwiatów? Bo gdzie szukać przyczyny tego, że raz bukiet wyjątkowo zdobi nam stół lub stolik, a innym razem coś nam nie pasuje, ale do końca, nie wiadomo, co? Przyjrzymy się temu dzisiaj razem?
Prezentując kolejne pomieszczenie w moim mieszkaniu, chciałabym wam pokazać, jak pojmuję i jak czuję styl coastal w sypialni, styl przesycony nadmorskimi marzeniami, słonym powietrzem, muszelkami wyrzucanymi na brzeg morza. Z tak popularnym obecnie stylem hamptons, elegancką, amerykańską odmianą stylu coastal, na pewno łączy tę sypialnię kilka elementów, takich jak lustro słońce, białe drewno i białe ściany. Zresztą, oceńcie sami.
Bohaterką dzisiejszego wpisu jest kuchnia marzeń – biała, przestronna i amerykańska. Jej właścicielką jest Sue de Chiara, autorka bloga The Zhush. Ilekroć na Instagramie pojawia się nowy kadr z tego wnętrza, czuję ciepły uścisk w sercu.
Lustro słońce to jeden z najbardziej kontrowersyjnych przedmiotów do wyposażenia wnętrz. Często pojawia się jako bohater ankiet “Kit czy hit” wywołując nawet sprzeczki między dwoma obozami oburzonych świętokradztwem przeciwników a urzeczonych obfitością złota śmiałków. Mam go w sypialni i nie zamierzam się kajać!
Czas na ostatni etap mojej podróży-espresso do Włoch (espresso, bo krótka i mocna). Zakończyłam na pożegnaniu z Silvaną Olmo na stacji w Montecatini Terme, skąd zamierzałam udać się do Bolonii, gdzie czekała na mnie osoba bardzo dobrze już wam znana. Nie wiedziałam jednak, że czekają mnie również bliskie spotkania z Renesansem.
È ora di raccontarvi l’ultima tappa del mio viaggio lampo in Italia. Vi ho lasciati mentre salutavo Silvana Olmo nella stazione dei treni di Montecatini Terme per andare a Bologna dove mi aspettava una persona che conoscete già molto bene. Non mi rendevo conto però che a Bologna mi aspettavano anche gli incontri ravvicinati con il Rinascimento.
Nadeszła wyczekiwana chwila. Oto finał konkursu #peonyparty3. Czerwiec, jak zwykle pachniał i oszałamiał widokiem pysznych piwonii, bukietów, aranżacji. Jesteście kreatywni i wyczulenia na piękno.
Jaki jest ten nasz kolor we wnętrzach? Takie swobodne rozważania snułam sobie jedząc dzisiaj rano kolorowe śniadanie: truskawki z pieczywem i bitą śmietaną, w towarzystwie pachnących różowych piwonii.