Dawno nie było przepisów. Co powiecie na włoskie jedzenie? Postanowiłam się podzielić z wami przepisem na pulpeciki zawijane w prosciutto, którymi kiedyś poczęstowali mnie moi znajomi – ona Polka, on Włoch, danie prosto z Sycylii, na której zresztą nigdy jeszcze nie byłam! Znowu zapraszam do mojej kontrowersyjnej kuchni z brzydką lodówką i nie najlepszymi meblami.
Połowę dnia spędziłam w kuchni szykując się na przyjęcie gości. Nie narzekam, lubię pichcenie, zwłaszcza kiedy aura nastraja optymistycznie. Wybrałam dzisiaj dania odpowiednie na upalny dzień, dlatego były faszerowane pomidory z zieloną fasolką szparagową i grillowane mięso w zalewie czosnkowo-oreganowej, melon z szynką parmeńską i tort czekoladowy z truskawkami i kremem z mascarpone i śmietany.
Co prawda planowałam na dzisiaj inny temat, ale tak bardzo domagacie się informacji o sposobie wykonania girlandy, że nie pozostaje mi nic innego, jak zmienić kolejność publikacji zapisaną w moim kajeciku… Jeśli szykujecie dziecięce party, te dwa opisy z pewnością się wam przydadzą.
Wakacje to czas spotkań, wyczekanych, do których z niecierpliwością odlicza się kolejne dni, ale także zupełnie zaskakujących. Oczywiście najintensywniej okres ten wypełniony jest poznawaniem nowych ludzi, ale największą dozę emocji kryją w sobie spotkania ze starymi przyjaciółmi, kiedy wakacyjna podróż zmienia się w podróż sentymentalną, kiedy my sami lub nasi przyjaciele, postanawiamy wrócić do przeszłości, w której było nam dobrze, lub o której pamiętamy tylko to, co dobre.
Gdzie kucharek sześć, tam nie ma co jeść, lecz najlepsze pierogi z jagodami lepią trzy kucharki. Tym razem podam wam przepis na najsmaczniejsze pierogi na świecie.
Kto narzekał na upały? Mam nadzieję, że ochłodzenie jest tylko chwilowe i już w najbliższy weekend wasze domy i ogrody staną się miejscem spotkań z rodziną i przyjaciółmi. Już teraz warto pomyśleć o odpowiednim menu, to znaczy takim, które będzie smaczne i lekkie, wprost idealne na gorące popołudnie.
Którejś niedzieli, rano, smuteczek… Połamał się tłoczek od spieniacza. Buuu… Jak to tak? Poranny rytuał bez cappuccino?
Przebyć niemal 2000 km w tęsknocie za ciepłem po to, by stać się świadkiem “maltempo”, czyli załamania pogody… Ech! W górach śnieg, nieco niżej powodzie i osuwiska błota. Pierwszy dzień w strugach nieustającego deszczu. A jednak, niczym Pan Michał, mówię sobie: “Nic to!”
Dzisiaj zapraszam was do mojej kuchni. Nareszcie rozświetlonej słońcem, którego promienie rysują na ścianach kwiaty, owoce i tajemnicę.